1- غنی کردن محیط:
فراهم کردن سرگرمیها، کارهای جالب و مهیج برای جلوگیری از رفتارهای پرخاشگرانه و بیتابانه یا مسألهساز کودک.
2- خلوت کردن محیط:
گاهی اوقات بچهها نیاز دارندکه محرکهای کمتری وجود داشته باشد. (زمان خواب)
3- سادهسازی محیط:
زمانی بچهها به رفتارهای ناپسند دست میزنند که محیط بیش از اندازه برایشان مشکل و پیچیده باشد.
· خرید لباسی که به آسانی بتواند تنش کند.
· تهیهی وسایل غذاخوری.
· تهیهی چهار پایه.
· قرار دادن جالباسی در ارتفاع پایین.
· خرید فنجانهای نشکن.
4- محدود کردن فضای زندگی کودک:
کودک باید محیطی اختصاصی داشته باشد که بتواند سروصدا راه بیاندازد، بینظمیکند، گلبازی کند.
5- ایجاد فضای مناسب برای بچهها:
وسایل خطرناک در دسترس بچهها قرار نگیرد.
6- جایگزین کردن یک فعالیت با فعالیت دیگر.
7- آمادهسازی بچه برای تغییرات محیطی:
باید از پیش در مورد تغییرات آینده بحث کنید. این در حالی است که وقتی بچهای به دنیا میآید، کمتر محیط را تغییر میدهیم و میخواهیم کودک خود را با محیط منطبق کنیم.
منبع: کتاب فرهنگ تفاهم در عمل، توماس گوردون
|